آموزش مهارت های زندگی و رفتارهای پیشگیری کننده از سوء مصرف مواد در دانشجویان: یک مطالعه طولی

زمینه و هدف: امروزه سوء مصرف مواد مخدر از ناگوارترین آسیبهای اجتماعی است. درسالهای اخیر، مصرف مواد در دانش آموزان مدارس و دانشجویان دانشگاه ها رو به افزایش است و توجه ویژه ای را می طلبد. هدف این مطالعه، ارزیابی تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر ارتقای رفتارهای پیشگیری کننده از سوءمصرف مواد بوده است. مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی از نوع کارآزمایی در عرصه، تعداد 60 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گناباد، به شیوه نمونه گیری سهمیه ای تصادفی انتخاب و پس از همسان سازی به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه، جای داده شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای شامل دو بخش مشخصات دموگرافیک و رفتارهای پیشگیری کننده از سوءمصرف مواد بود که روایی و پایایی آن تعیین و قبل و بعد از مداخله آموزشی و نیز به عنوان آزمون پیگیری پس از گذشت 4 سال از مداخله آموزشی توسط افراد دو گروه تکمیل شد. داده ها به کمک آزمون های آماری t و کای دو، تحلیل گردیدند. نتایج: مقایسه میانگین نمرات رفتارهای پیشگیری کننده از سوءمصرف مواد، در پس آزمون دو گروه آزمایشی و گواه، تفاوت آماری معنی داری را نشان داد (01/0>p) که پس از 4 سال از انجام مداخله نیز تداوم داشت. بین سطح تحصیلی پدر و رفتارهای پیشگیری کننده از سوءمصرف مواد ارتباط آماری معنی داری دیده شد (01/0> p). نتیجه گیری: آموزش مهارت های زندگی، در تقویت رفتارهای پیشگیری کننده از سوءمصرف مواد مخدر در دانشجویان مؤثر و ماندگار است. در این راستا طراحی و انجام برنامه های جامع و مداوم آموزش مهارت های زندگی در دانشگاه ها توصیه می شود.